Çoğu zaman çok sonraları fark ettiğimiz, gökyüzü kadar mutlu olduğumuz anlar vardır. Ve o mutluluğun sebebi güzel insanlar…
Bir cümleleriyle hem midemizi hem ruhumuzu doyuruyorlar.
İyi ki varlar.
Hadi iç de çay koyayım diyen sevgili
Kapıda 6’lı birayla beliren kanka
Derdini tasanı unutturan, yok yere mutluluk veren insandır.
Kahve yaptım içersin di mi diyen ev arkadaşı
Bir bakışta ruh halini çözen, seni senin yerine koruyandır.
Telefonda, hazırlan, yemeğe çıkıyoruz diyen koca
Yoğun bir günü unutturandır, iyi ki vardır.
Bir menemen yaparız, yanına da çay koyarız diyen kadın
Pamuklara sarmalanıp sarılması gerekendir.
Elinde dolu bir torbayla eve gelen baba
Yanağına kuvvetli bir öpücüğü hak edendir.
Akşam yemeğine ne yapayım diye soran anne
“Hiçbir şey yapma seni yicem ben” denilmesi gerekendir.
Balık aldım yanına da bir küçük açarız diyen dost
Dost gibi dosttur.
Durduk yere çikolata uzatan sevgili
Küçük serseriliklerini affettiren, insandaki hüznü bir gülücükle silendir.
Kalk hadi kahvaltı hazır diye uyandıran eş
İlla yatağa getirecek diye bir şey yoktur, o bunu bilendir.
Ben de yiyim mi şekerinden dediğinde elindeki şekeri uzatan minnak bebek
Yanakları ısırılandır, mutluluk sebebidir.
Brownie yaptım, akşam bana gel de yiyelim diyen arkadaş
Brownie'nin üzerindeki çikolatadan daha tatlı olandır.
Bir tabak daha koyuyorum diyerek dünyanın en sevimli emrivakisini yapan babaanne
Yanakları sıkılası, bir ömür boyu yanında durulasıdır.
Bak meyveleri kesip de getirdim, şimdi yersin diyen anne
Naz çekendir, en çok sevilendir.
Anneniz yok, yemeği ben yapayım madem diyerek mutfağa giren baba
Mutfağın şefidir belki alt tarafı menemen yapacaktır ama ondan daha iyi yemek yapan yoktur.