Yemek yerken şükrediyor muyuz?

Sadece ramazan aylarında aklımıza gelen bazı alışkanlıklarımız var sanırım. Aç kalınca yemeğin kıymetini bilmek de bunlardan biri.

Aslına bakarsanız gün içinde kimileri üç öğün, kimileri de altı öğün yemek yiyor. Bizim için çok önemli olan bu öğünleri gelişigüzel mi geçiriyorsunuz yoksa farkına varıyor musunuz ne yediğinizin? Bazen aklımdan "Ben ne ara yedim elimdekini" derken buluyorum kendimi.

Uzmanların önerileri 

Yemeye başlamadan önce biraz durun ve derin bir nefes alıp düşünün. O yemeğin besin maddelerinin üretimini, bahçeden, tarladan, denizden nasıl geldiğini... Taşınması, saklanması ve mutfakta hazırlık aşamasını gözünüzde canlandırmaya çalışın. Emek veren insanları düşünün. Aslında en önemlisi, doğada her şeyin ne kadar birbiriyle ilişkili, mükemmel ve düzen içinde seyrettiğini bir kez daha düşünelim. Şükredelim! Ve soframızdaki nimetlerden ötürü her zaman memnun olmayı öğrenelim.

Duanın verdiği huzuru sofrada yaşatmak 

Yapabiliyorsanız bunu ailecek sofraya oturduğunuzda yüksek sesle dili getirmek, çocuklarımızın da bu duyguyu yüreklerinde hissetmelerini sağlamak çok ama çok önemli bence. Yemek nimettir demektense bu duyguyu içinde hissettirmek daha kalıcı ve inandırıcı olacaktır. Eskiden nineler ve dedeler yanlarımızdayken ne güzel sofralar olurdu. Yüksek sesle besmele çekerek sofraya oturduklarını hatırlarım ben, kalkarken de çok şükür derlerdi. Şimdi vallahi telaşla koştura koştura yemek yemekten aklımıza gelmiyor dediğinizi duyar gibiyim.

Aslında farkındalık denilen şey hayatı es geçmeden o anı yaşamaksa, işte yemek yerken de farkında olup, yemeğin kendi bedenimiz için, çocuğumuz, ailemiz için ne kadar önemli olduğunu bilmeliyiz. Hayatımız boyunca bizi etkileyen, yön veren nice sofralar olmuştur. Kiminde tartışmalar yaşanmıştır, kiminde sevinçler ve kiminde ise huzur ve şükür vardır.

Umarım yeni yılda ailecek ağzınızın tadı bozulmadan huzur dolu, mutlu ve eğlenceli sofralarda buluşursunuz sevdiklerinizle.